Sýning í Glaumbæ

Megin sýning Byggðasafns Skagfirðinga „Mannlíf í torfbæjum á 19. öld“ var opnuð þann 15. júní 1952 í Glaumbæ, en búið var í bænum til 1947 og í nokkur sumur eftir það. Bæjarhúsin eru misgömul. Yngst eru Norður-skemma og svokölluð Suðurstofa frá 1879, en eldhús og búr eru frá miðri 18. öld. Bærinn er gangnabær af stærstu gerð og snúa sex burstir fram á hlað. Bærinn er um 730 fermetrar að umfangi.

Á sýningunni í bænum er áhersla lögð á aðbúnað fólks við matargerð og daglegt líf. Í eldhúsinu eru hlóðir þar sem maturinn var soðinn. Hann var geymdur í tunnum og sám í búrunum og skammtaður í aska eða skálar og borinn til fólksins sem sat á rúmum sínum í baðstofunni á meðan það mataðist. Aðalfæðan var harðfiskur og súrmatur, sem var á borðum árið um kring.

Húsaskipan þessa aldna stórbýlis og hversdagsáhöldin í sínu eðlilega umhverfi bera glöggt vitni um horfna tíð og daglega iðju fólksins.